Zon meegebracht

Even dit

“Goedemorgen,” zong ik vrolijk

op een grijze maandagochtend.

Geen zon. Buiten dan.

En binnen?

Miraki ...

Een zaal vol blikken,

alsof vrolijk zijn verboden was

alsof te luid gelachen werd op een begrafenis

alsof de zon ineens om 2 uur ’s nachts fel scheen.

Verwarring.

Wat dóe jij nou zo vrolijk

op zo’n koude, grauwe dag?

Blikken die leken te zeggen:

Doe normaal. Het is maandag. Het is grijs.

Alsof stemming van buiten moest komen.

Flits

Gen zon? Geen probleem. Dit zonnetje straalt met of zonder weerbericht.

Helemaal zelf.

Want weet je

soms bén jij gewoon de zon.

Zonder reden.

Zonder bevestiging.

Geen cappuccino. Geen vakantie. Geen compliment.

Alleen jij.

Jij die kiest om warm te zijn.

Te glimlachen. Aanwezig.

Niet perfect. Wél positief. Niet alles onder controle. Wél oplossingsgericht. Magnetic!

Dus ja...

Echte gloed komt niet van buiten.

Niet van de kamer. Niet van je omstandigheden.

Het zit al in je, die keuze En als je haar vasthoudt,

ga jij vanzelf stralen.

Gloed is aanstekelijk.

Of niet? Who cares...

Shine. Glow. Contagiously.

En door

Hou die positieve, warme vibe vast.

Niet voor anderen. Voor jezelf.

De rest volgt.

Of valt af.

Maar jij?

Jij flowt. Altijd.